W 1949 roku, działający przy kopalni Katowice klub - Górnik 1920, wzbogacił się o sekcję hokeja na lodzie. Sześć lat później, w wyniku reorganizacji sportu górniczego, klub ten przejął najlepszych zawodników i miejsce Górnika Janów w lidze, stając się poważnym kandydatem do mistrzostwa Polski.
Już pierwszy sezon w pierwszej lidze zakończył się sukcesem hokeistów Górnika 1920 Katowice, którzy stanęli na najniższym stopniu podium Mistrzostw Polski. Ten medal otworzył okres, w którym katowiczanie rok po roku aktywnie walczyli o tytuł mistrzowski. Łącznie zdobyli w tym okresie dziewięć medali Mistrzostw Polski – trzy złote, cztery srebrne i dwa brązowe.
W 1964 roku Górnik 1920 Katowice, wraz z innymi katowickimi klubami, utworzył Górniczy Klub Sportowy Katowice. Początkowo pod szyldem GKS, hokeiści kontynuowali sukcesy rozpoczęte przez Górnika 1920. Jednak wkrótce sekcja hokejowa przestawała odgrywać w rozgrywkach ligowych znaczącą rolę, a w 1980 roku zanotowała nawet spadek do drugiej ligi. Rozbrat z hokejową elitą trwał tylko jeden sezon, jednak po powrocie drużyna GKS Katowice walczyła już głównie o utrzymanie. Łącznie w barwach GKS Katowice, hokeiści zdobyli siedem medali Mistrzostw Polski – trzy złote, dwa srebrne i dwa brązowe oraz Puchar Polski.
W wyniku transformacji społeczno-politycznej w Polsce nastał trudny okres dla klubów wielosekcyjnych, których finansowanie opierało się całkowicie na pomocy ze strony zakładów przemysłowych. W 1990 roku doszło do podziału GKS Katowice, w wyniku którego sekcja hokeja na lodzie stała się odrębnym klubem. Hokeiści powrócili do poprzedniej nazwy – Górnik 1920 Katowice.
Pod nowym-starym szyldem klub istniał przez cztery lata. Po zdobyciu brązowego medalu Mistrzostw Polski w 1994 roku, doszło do ponownej zmiany nazwy, tym razem na Katowicki Klub Hokejowy. Hokeiści KKH również włączyli się do walki o strefę medalową. Udało im się to trzykrotnie, dzięki czemu dorobek klubowy wzbogacił się o kolejne trzy brązowe medale Mistrzostw Polski. W 1997 roku nazwa klubu została poszerzona o markę sponsora. Od tego czasu zespół występował oficjalnie jako KKH 100% Hortex Katowice.
Od 2000 roku klub występował pod nazwą Górnośląski Klub Sportowy Katowice. Przez trzy lata z rzędu zdobywał tytuł wicemistrzowski, ustępując jedynie Unii Oświęcim. Kolejne dwa lata odsłoniły jednak słabości klubu, który nie był w stanie zapewnić odpowiednich środków na swoje funkcjonowanie. W sezonie 2004/2005 GKS został zdegradowany do pierwszej ligi, po czym zawiesił swoją działalność.
Ratunek nadszedł od strony utworzonego kilka miesięcy wcześniej klubu HC Katowice, którego celem było, zaniedbywane od kilku lat, szkolenie młodzieży. To właśnie ta organizacja, najpierw jako HC, a później HC GKS, rozpoczęła mozolne odbudowywanie hokejowej GieKSy. Naprędce stworzona drużyna przystąpiła do rozgrywek I ligi w sezonie 2005/2006 z dwumiesięcznym opóźnieniem. Hokejowy GKS ocalał, choć pierwszy sezon klub zakończył na ostatnim miejscu. Kolejne sezony były już znacznie lepsze, jednak podstawowy cel, jakim jest awans do ekstraligi, nie został osiągnięty aż do sezonu 2011/2012.
Najlepsi strzelcy w Mistrzostwach Polski:
1955/1956 - Hilary Skarżyński (28 goli)
1958/1959 - Kazimierz Małysiak (23 gole)
1964/1965 - Andrzej Fonfara (47 goli)
1967/1968 - Andrzej Fonfara (41 goli)
1990/1991 - Wojciech Tkacz (32 gole)
Już pierwszy sezon w pierwszej lidze zakończył się sukcesem hokeistów Górnika 1920 Katowice, którzy stanęli na najniższym stopniu podium Mistrzostw Polski. Ten medal otworzył okres, w którym katowiczanie rok po roku aktywnie walczyli o tytuł mistrzowski. Łącznie zdobyli w tym okresie dziewięć medali Mistrzostw Polski – trzy złote, cztery srebrne i dwa brązowe.
W 1964 roku Górnik 1920 Katowice, wraz z innymi katowickimi klubami, utworzył Górniczy Klub Sportowy Katowice. Początkowo pod szyldem GKS, hokeiści kontynuowali sukcesy rozpoczęte przez Górnika 1920. Jednak wkrótce sekcja hokejowa przestawała odgrywać w rozgrywkach ligowych znaczącą rolę, a w 1980 roku zanotowała nawet spadek do drugiej ligi. Rozbrat z hokejową elitą trwał tylko jeden sezon, jednak po powrocie drużyna GKS Katowice walczyła już głównie o utrzymanie. Łącznie w barwach GKS Katowice, hokeiści zdobyli siedem medali Mistrzostw Polski – trzy złote, dwa srebrne i dwa brązowe oraz Puchar Polski.
W wyniku transformacji społeczno-politycznej w Polsce nastał trudny okres dla klubów wielosekcyjnych, których finansowanie opierało się całkowicie na pomocy ze strony zakładów przemysłowych. W 1990 roku doszło do podziału GKS Katowice, w wyniku którego sekcja hokeja na lodzie stała się odrębnym klubem. Hokeiści powrócili do poprzedniej nazwy – Górnik 1920 Katowice.
Pod nowym-starym szyldem klub istniał przez cztery lata. Po zdobyciu brązowego medalu Mistrzostw Polski w 1994 roku, doszło do ponownej zmiany nazwy, tym razem na Katowicki Klub Hokejowy. Hokeiści KKH również włączyli się do walki o strefę medalową. Udało im się to trzykrotnie, dzięki czemu dorobek klubowy wzbogacił się o kolejne trzy brązowe medale Mistrzostw Polski. W 1997 roku nazwa klubu została poszerzona o markę sponsora. Od tego czasu zespół występował oficjalnie jako KKH 100% Hortex Katowice.
Od 2000 roku klub występował pod nazwą Górnośląski Klub Sportowy Katowice. Przez trzy lata z rzędu zdobywał tytuł wicemistrzowski, ustępując jedynie Unii Oświęcim. Kolejne dwa lata odsłoniły jednak słabości klubu, który nie był w stanie zapewnić odpowiednich środków na swoje funkcjonowanie. W sezonie 2004/2005 GKS został zdegradowany do pierwszej ligi, po czym zawiesił swoją działalność.
Ratunek nadszedł od strony utworzonego kilka miesięcy wcześniej klubu HC Katowice, którego celem było, zaniedbywane od kilku lat, szkolenie młodzieży. To właśnie ta organizacja, najpierw jako HC, a później HC GKS, rozpoczęła mozolne odbudowywanie hokejowej GieKSy. Naprędce stworzona drużyna przystąpiła do rozgrywek I ligi w sezonie 2005/2006 z dwumiesięcznym opóźnieniem. Hokejowy GKS ocalał, choć pierwszy sezon klub zakończył na ostatnim miejscu. Kolejne sezony były już znacznie lepsze, jednak podstawowy cel, jakim jest awans do ekstraligi, nie został osiągnięty aż do sezonu 2011/2012.
|
MISTRZOSTWO POLSKI (6) |
1958, 1960, 1962, 1965, 1968, 1970 |
|---|---|
|
WICEMISTRZOSTWO POLSKI (9) |
1956, 1957, 1959, 1961, 1967, 1969, 2001, 2002, 2003 |
|
BRĄZOWE MEDALE MISTRZOSTW POLSKI (8) |
1955, 1963, 1966, 1975, 1994, 1995, 1997, 1998 |
|
PUCHAR POLSKI (1) |
1970 |
|
JUNIORZY |
|
|
MISTRZOSTWO POLSKI (2) |
1975, 1976 |
|
WICEMISTRZOSTWO POLSKI (5) |
1974, 1977, 1986, 1987, 1999 |
|
BRĄZOWE MEDALE MISTRZOSTW POLSKI (3) |
1971, 1982, 1993 |
Najlepsi strzelcy w Mistrzostwach Polski:
1955/1956 - Hilary Skarżyński (28 goli)
1958/1959 - Kazimierz Małysiak (23 gole)
1964/1965 - Andrzej Fonfara (47 goli)
1967/1968 - Andrzej Fonfara (41 goli)
1990/1991 - Wojciech Tkacz (32 gole)
